บวชเรียนสยองขวัญ เหตุการณ์ลี้ลับที่เจอที่วัดดังจ.เชียงใหม่
ย้อนกลับไป 5 ปีก่อน เรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวคุณสองในตอนที่ได้ไปอุปสมบทบวชเรียนที่วัดใหญ่วัดหนึ่ง ซึ่งอยู่ใจกลางเมืองจ.เชียงใหม่ โดยตั้งใจจะบวชทั้งสิ้น 15 วัน ช่วงที่คุณสองบวชนั้นตรงกับช่วงเทศกาลสงกรานต์พอดี ในวัดมีพระบวชใหม่และผู้ปฏิบัติธรรมอยู่เยอะราวๆ 200 ชีวิต ด้วยความที่มีคนเยอะจึงทำให้บรรยากาศภายในไม่เหงาหรือน่ากลัว จะมีผู้คนทำกิจกรรมและเดินกันทั้งวัน แม้ว่าจะเป็นกลางคืนก็ตาม ซึ่งธรรมดาแล้วคุณสองเป็นคนที่เรียกันว่า “ตาขาว” อย่างมาก มักจะวิตกหรือกลัวเรื่องลี้ลับ แต่ในคราวนี้ย่อมไม่เป็นปัญหา
สำหรับคนที่จะอุปสมบทที่วัดแห่งนี้ จะต้องมาเตรียมตัวด้วยการอยู่วัดก่อนเป็นเวลา 3 วัน โดยที่จะต้องใช้ชีวิตและปฏิบัติเช่นเดียวกับพระภิกษุเกือบทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการสวดทำวัตร การฉัน หรือการนอนที่กุฏิ ซึ่งกุฏิจะมีลักษณะเป็นเรือนแฝด คือมีสองห้องติดกันในตัวเรือนกุฏิเดียว
ในคืนแรกที่สองได้พักนั้น ห้องที่ติดกันมีผู้มาปฏิบัติธรรมเป็นชายวัยสี่สิบกว่าๆพักอยู่ จึงได้พูดคุยทำความรู้จักกัน และได้ทราบว่าชายคนนั้นกำลังจะกลับไปแล้วในวันรุ่งขึ้น พอกระทั่งเช้ามาสองจึงสังเกตเห็นว่าห้องดังกล่าวได้ถูกล็อคด้วยกุญแจ และแม้แต่ตอนเย็นที่สองกลับมายังกุฏิ กุญแจก็ยังถูกล็อคเหมือนเมื่อเช้า แสดงว่าชายคนนั้นได้กลับไปแล้ว และคืนนี้คงยังไม่มีใครมาเข้าพักต่อ
แต่ในคืนนั้นเองเวลาราวๆเที่ยงคืน ขณะที่สองเข้านอน กลับได้ยินเสียงดังกุกกักจากห้องติดกันที่กล่าวมา คล้ายกับว่ามีใครบางคนกำลังรื้อค้นหาอะไรบางอย่างอยู่ จนสักพักก็ได้ยินเสียงคนกำลังล้างหน้าแปลงฟัน เหมือนกับว่ามีคนมาพักอยุ่ในห้องนั้น หากแต่ว่ามันแปลกตรงที่ ตอน 6 โมงเย็นยังเห็นห้องล็อคอยู่ หากจะมีผู้มาเข้าพักภายหลังนั้นไม่น่าจะได้ ทางวัดไม่น่าจะรับไว้ ทว่าความสงสัยของสองก็หยุดเพียงตรงนั้น จนกระทั่งเช้าวันต่อมาสองยังคงเห็นห้องถูกล็อคไว้ด้วยกุญแจเช่นเคย… หรือว่าบางทีแขกตื่นเช้ากว่าเขาและได้ออกไปก่อนแล้ว แต่แล้วจนกระทั่งตอนเย็นกลับมาห้องก็ยังมีกุญแจคล้องเหมือนเคย สองจึงตัดสินใจถามกับทางพระพี่เลี้ยงของตนว่า
“หลวงพี่ครับ ห้องที่ติดกันนี้มีใครมาเข้าพักหรือไม่ครับ”
“ไม่มีเลย และคงจะอีกนานกว่าจะมี เพราะกว่าที่พระบวชใหม่จะมา ก็ราวแปดถึงเก้าวันนู่นแหล่ะ”
คำกล่าวของหลวงพี่พระพี่เลี้ยงทำเอาสองอึ้งงัน คิดนึกกลับไป เสียงที่ได้ยินนั่นคงจะใช่แน่แล้ว ไม่ใช่คนแน่ๆ
กระทั่งคืนนั้นเองที่เหตุการณ์ชวนขนหัวลุกได้ประสบขึ้นกับสอง คืนนั้นสองได้ยินเสียงทุกอย่างดังชัดเจนราวกับมีใครใช้ชีวิตอยู่ในห้องนั้นตามปกติ เพียงแต่ไม่เห็นตัว ไม่มีร่องรอยเหลืออยู่ มีเพียงเสียงที่ทำให้สองถึงกับสั่น ต้องนอนขดปิดหู ปิดตา อยู่ใต้ผ้าห่มจนฟ้าสาง แม้แต่ทำวัตรเช้าในตอนเช้ามืด สองก็ไม่กล้าที่จะออกไป
ต่อมาเมื่อสองได้เริ่มบวชเป็นพระแล้วสองวัน ขณะนั้นเองที่มีเพื่อนพระที่ร่วมบวชและปฏิบัติธรรมด้วยกัน นำพาเณรซึ่งเป็นน้องชายของพระเพื่อนคนดังกล่าว มานั่งปฏิบัติธรรมร่วมกันด้วย ซึ่งตามปกติแล้วที่วัดแห่งนี้จะมีการแบ่งโซนของเณรไว้อีกฝั่งหนึ่ง พระสองจึงได้สอบถามออกไปว่า ทำไมเณรน้องถึงได้มานั่งด้วยที่นี่ พระเพื่อนจึงเล่าให้ฟังว่า ที่ตึกพักรวมของเณรมีเรื่องผีเกิดขึ้น พระเพื่อนเล่าว่า มีเด็กตัวขาว หัวโล้น ไม่ใส่เสื้อนั่งคู้อยู่ที่มุมห้อง แล้วจ้องมองมาทางเณรน้อง ทำให้วันถัดมาเณรน้องกลัวจนต้องมาอยู่ด้วย และคิดว่าจะให้น้องสึกเร็วกว่ากำหนด ซึ่งเรื่องนี้โจษจันหันขนาดที่เจ้าอาวาสก็ยังพูดว่า “บางทีที่เขาออกมาให้เห็นเป็นเพราะว่าบุญเราเยอะ เขาแค่หยอกเฉยๆ”
กระทั่งวันท้ายๆของการบวช คืนนั้นราวๆสามทุ่ม ระหว่างที่พระใหม่กว่าสามสิบรูปนั่งปฏิบัติธรรม โดยที่มีพระพี่เลี้ยงรูปหนึ่งนั่งหันหน้าเข้าหาเหล่าพระใหม่ทางด้านหน้า ขณะที่นั่งสมาธิกันนั้น จู่ๆก็มีลมพัดแรงเข้ามาดื้อๆอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ชวนให้รู้สึกขนลุก พระใหม่ต่างสัมผัสได้ถึงสิ่งลี้ลับ ขณะนั้นเองที่พระสองแอบลืมราขึ้นมองไปด้านหน้าและเห็นพระพี่เลี้ยง เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาจ้องมองไปที่บางสิ่งสูงขึ้นไปทางด้านหลังของเหล่าพระใหม่ที่นั่งสมาธิกัน จู่ๆท่านก็บอกว่า
“ไม่เป็นไร ไม่มีอะไรหรอก เขามาดี เพราะพวกท่านทำดี…เขาก็ชอบ”
หลังจากคืนนั้นมา ก็มีการซุบซิบพูดคุยถึงเหตุการณ์ในคืนนั้นว่าหลวงพี่ “ท่านเห็นอะไร” กัน โดยมีการเล่ากันว่าสิ่งที่หลางพี่ท่านได้เห็นก็คือ… ผู้หญิงในชุดสีแดง ปีนลงมาจากต้นยางด้านหลัง ขณะที่กำลังนั่งสมาธิกันอยู่ โดยยังเล่ากันอีกว่า ผู้หญิงชุดแดงตนนั้นอาจนะเป็นนางไม้หรือเจ้าที่ เนื่องจากต้นยางเหล่านั้นมีอายุอานามกว่าห้าสิบ ปี อีกทั้งยังมีเรียงรายกว่าร้อยต้นซึ่งอยู่กับวัดมาช้านาน และนี่ก็เป็นเรื่องราวลี้ลับทั้งหมด เรื่องเล่าผีที่คุณสองได้เจอมาด้วยตนเอง
รวมเรื่องผี the shock น่ากลัวๆ >> คลิก
กลับสู่หน้าแรก สยองสแควร์
